Εξακολουθεί να παίζεται στους κινηματογράφους.
Πρόκειται
για μια περίεργη ιστορία αγάπης.
Ο Ρέινολντς
είναι ράπτης haute couture, ράβει ακόμη και
πριγκίπισσες. Είναι πια πενηντάρης, με ιδιοτροπίες. Ζει με την αδελφή του.
Κάποια
στιγμή συναντάει την Άλμα (Ψυχή στα ισπανικά), σερβιτόρα, πάνω από είκοσι
χρόνια μικρότερή του, και την ερωτεύεται.
Και
αυτή τον ερωτεύεται. Όμως της είναι δύσκολο να αντέξει τις ιδιοτροπίες του. Και
σκαρφίζεται κάτι ασύλληπτο. Όμως αυτό το μαθαίνουμε στο τέλος, πιο πριν μας δημιουργούνται
άλλες αφηγηματικές προσδοκίες.
Με
αργούς ρυθμούς, η ταινία στην αρχή με κούρασε. Αργότερα οι αργοί ρυθμοί
δημιουργούν μια δραματική ένταση, με το σασπένς που πλανάται. Και βέβαια το
τέλος είναι ολότελα απροσδόκητο.
Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο.
Όταν
παντρεύεται ένα ζευγάρι, ο άνδρας πιστεύει ότι η γυναίκα δεν πρόκειται να
αλλάξει. Όμως πέφτει έξω, η γυναίκα αλλάζει.
Η
γυναίκα πιστεύει ότι θα καταφέρει να τον αλλάξει. Όμως κι αυτή πέφτει έξω, ο
άνδρας δεν αλλάζει.
Η
ταινία φαίνεται να το διαψεύδει.
Εξαιρετικές οι ερμηνείες της Vicky
Krieps και του Daniel Day-Lewis, ό,τι καλύτερο στην ταινία.
Posts
No comments:
Post a Comment