Η παιδεία μου στην ξένη μουσική σταμάτησε
ουσιαστικά το 1967, γιατί μετά με απορρόφησε η κλασική μουσική. Ό,τι
εμφανίστηκε στη συνέχεια το πήρα χαμπάρι από σπόντα. Τους Sex
pistols τους είχα ακούσει σαν όνομα, πιθανότατα θα άκουσα
συμπτωματικά κομμάτια τους, αλλά δεν είχα μάθει τίποτα γι’ αυτούς. Για πρώτη
φορά μαθαίνω βλέποντας την ταινία του Alen Cox «Σιντ και
Νάνσι». Με έκπληξη διαβάζω στη βικιπαίδεια ότι το πανκ αυτό συγκρότημα
διαλύθηκε μόλις τρία χρόνια μετά την ίδρυσή του (1975-1978).
Η ταινία εστιάζει στη ζωή του Σιντ και της
φίλης του της Νάνσι. Ναρκομανείς και οι δυο τους, ήταν συγχρόνως διαταραγμένοι
ψυχολογικά. Επεισοδιακή η σχέση τους, θα καταλήξει στο θάνατο της Νάνσι. Την μαχαίρωσε
ο Σιντ.
Δεν ήθελε να την σκοτώσει. Ήταν αποτέλεσμα
ενός καυγά. Μια μόνο μαχαιριά. Όμως όπως ήσαν μαστουρωμένοι και οι δυο δεν
μπόρεσαν να αντιδράσουν. Η Νάνσι κατέληξε από αιμορραγία.
Αυτή είναι η κινηματογραφική εκδοχή, γιατί
στη βικιπαίδεια διαβάζω ότι ίσως και να τη σκότωσε κάποιος άλλος. Στα γράμματα
τέλους διαβάζουμε ότι ο Σιντ πέθανε το υπερβολική δόση ναρκωτικών το 1979.
Οι λάτρεις θα απολαύσουν κάμποσα τραγούδια
των sex pistols, ενώ όλοι θα θαυμάσουν την εξαιρετική ερμηνεία
της Chloe Webb. Η ταινία θεωρείται
cult, γι’ αυτό
ξαναπροβάλλεται σε επανέκδοση.
Posts
No comments:
Post a Comment