Book review, movie criticism

Thursday, May 18, 2017

Doug Liman, The wall (Ο τοίχος, 2017)

Doug Liman, The wall (Ο τοίχος, 2017)

   Από σήμερα στους κινηματογράφους.
  Ο «Τοίχος» είναι ένα συναρπαστικό πολεμικό θρίλερ, η πλοκή του οποίου διαδραματίζεται στο Ιράκ, μετά τη λήξη του πολέμου.
  Ο πόλεμος βέβαια έληξε αλλά οι παρενοχλήσεις των αμερικανικών δυνάμεων είναι συχνές. Δυο αμερικανοί λοχίες, ελεύθεροι σκοπευτές, εντοπίζουν πτώματα ενός συνεργείου ανοικοδόμησης. Ποιοι τους έχουν σκοτώσει; Και, αφού τους σκότωσαν, έφυγαν ή παραμονεύουν;
  Ο Matthews το ρισκάρει. Ένας ιρακινός ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβολεί. Πέφτει πληγωμένος. Ο Isaac τρέχει να τον βοηθήσει, πηγαίνοντας ζιγκ ζαγκ για να αποφύγει τα πυρά του ιρακινού. Τελικά θα πληγωθεί αλλά θα προλάβει να καταφύγει πίσω από ένα τοίχο. Ο ασύρματός του δεν φαίνεται να λειτουργεί. Κάποια στιγμή θα αποκτήσει επικοινωνία, για να συνειδητοποιήσει αργότερα ότι αυτός με τον οποίο μιλάει δεν είναι αμερικάνος αλλά ο ιρακινός· ο οποίος τον είχε σκόπιμα τραυματίσει, για να μπορέσει να παγιδεύσει και άλλους.
  Να πούμε ότι στο τέλος έχουμε μια μεγάλη ανατροπή, μια εξωδιηγητική ανατροπή που έχει να κάνει με τις αφηγηματικές αναμονές, όπως έχουν διαμορφωθεί από τα έργα του είδους. Επίσης προβληματίστηκα για την προτιθέμενη σκηνοθετική πρόσληψη. Οι δυο λοχίες είναι τυπικοί άνδρες του αμερικάνικου στρατού, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση. Ο ιρακινός είναι καθηγητής αγγλικών που έχει σπουδάσει σε αμερικανικό πανεπιστήμιο. Μάλλον έχει εκπαιδευτεί στρατιωτικά και στον αμερικανικό στρατό. Μια αμερικανική βόμβα του γκρέμισε το σχολείο του σκοτώνοντας πολλούς από τους μαθητές του. Απαγγέλει απ’ έξω το «Κοράκι» του Έντγκαρ Άλλαν Πόε και κάποιο ποίημα του Robert Frost, ποιήματα που ο λοχίας δείχνει να αγνοεί (εγώ τα ξέρω γιατί το πρώτο μου πτυχίο είναι αγγλικής φιλολογίας). Στη συζήτηση που πιάνει μέσω ασυρμάτου με τον Isaac κατηγορεί τις ΗΠΑ        για την εισβολή στο Ιράκ. Παρεμπιπτόντως, θυμήθηκα τώρα, ένα έργο που το θέμα του είναι το υποτιθέμενο χημικό οπλοστάσιο του Σαντάμ Χουσεΐν που χρησιμοποίησαν σαν πρόσχημα οι ΗΠΑ για να εισβάλλουν στο Ιράκ, έχω ξεχάσει όμως τον τίτλο του.
  Τελικά το έργο είναι μια κριτική για την αμερικάνικη εισβολή;
  Όπως και να έχει είναι συναρπαστικό σαν πολεμικό θρίλερ.


No comments: