Χρυσή Κάμερα η ταινία, μαροκινής καταγωγής η
σκηνοθέτις, δεν ήταν δυνατόν να μην τη δω.
Το φόντο «κλέβει» και εδώ την πλοκή. Και το
φόντο είναι οι τενεκεδουπόλεις τον φτωχών (λαθρο)μεταναστών και η ζωή τους.
Κεντρική ηρωίδα η Ντουνιά, όμορφη, μελαχρινή, και δίπλα της η κολλητή φίλη της,
μαύρη και χοντρή, η Μαϊμούνα (γιατί διάλεξε μια χοντρή η σκηνοθέτις,
αναρωτιόμουν. Στο δραματικό τέλος κατάλαβα). Η Ντουνιά είναι νόθα, μπάσταρδη τη
φωνάζουν, και ζει με τη μητέρα της σε ένα φτωχόσπιτο. Η Μαϊμούνα αντίθετα ζει
με τους δυο γονείς της, σε καλύτερο σπίτι, και ο πατέρας της είναι μουλάς. Η
Ντουνιά κάνει ψευτοδουλειές για να βγάλει ένα χαρτζιλίκι, αλλά το όνειρό της
είναι να βγάλει πολλά λεφτά. Καταφέρνει να μπει στην υπηρεσία μιας μαύρης που
διακινεί ναρκωτικά. Η Μαϊμούνα την ακολουθεί.
Όποιος μπλέκει με ναρκωτικά θα αντιμετωπίσει
κάποια στιγμή προβλήματα. Και η Ντουνιά δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Βλέπουμε
διάφορα επεισόδια που έχουν σχέση με τη ζωή των κοριτσιών, όμως κεντρικό είναι
η σχέση της Ντουνιά με ένα υπάλληλο φαρμακείου που είναι και χορευτής. Του
φέρνει γούρι, θα περάσει στην οντισιόν, την καλεί στην παράσταση που θα δώσουν.
Όμως το μπλέξιμο που έχει με τη μαύρη δεν θα την αφήσει.
Τρέχει να βρει το φίλο της στο σταθμό.
Παίρνει ένα μήνυμα στο κινητό, η φίλη της κινδυνεύει. Τι θα επιλέξει;
Επιλέγει τη φίλη. Την οποία όμως δεν θα
καταφέρει να σώσει.
Εξαιρετική ταινία, άξιζε τα βραβεία που πήρε.
Posts
No comments:
Post a Comment