Book review, movie criticism

Saturday, May 16, 2015

Ben Affleck, Argo



Ben Affleck, Argo (2012)

  Η ταινία αναφέρεται στην απόδραση έξι αμερικανών από την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη, όταν την κατέλαβαν ιρανοί φοιτητές στις 4 Νοέμβρη του 1979 και κράτησαν επί 444 μέρες ως ομήρους το προσωπικό της. Εστιάζει στο σχέδιο φυγάδευσής τους που οργάνωσε η CIA. Οι έξι φυγάδες με πλαστά διαβατήρια θα παρουσιάζονταν σαν μέλη μιας κινηματογραφικής εταιρείας που ψάχνουν κατάλληλους χώρους για το γύρισμα μιας ταινίας επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Αργώ». Επικεφαλής της ομάδας θα ήταν ένας αμερικανός πράκτορας. Έκαναν ένα σωρό ενέργειες ώστε να φανεί πειστικό το προσεχές γύρισμα της ταινίας, με διαφημίσεις, συνεντεύξεις στον τύπο, ενοικίαση γραφείων, κ.λπ. Δυο μέρες μετά την έλευσή του, αν θυμάμαι καλά, έφυγαν με τα πλαστά διαβατήρια και άλλα πλαστογραφημένα έγγραφα από το Ιράν.
Πριν τέσσερα χρόνια νομίζω είδα και την τηλεταινία Escape from Iran: the Canadian caper. Γυρίστηκε το 1981, ένα μόλις χρόνο μετά τα γεγονότα. Εστιάζει κυρίως στην περιπέτεια και την αγωνία των έξι, που κράτησε κάμποσες μέρες μέχρι να βρουν τελικά καταφύγιο στην καναδική πρεσβεία.
Στόχος της ταινίας ήταν να μείνει όσο γινόταν πιο πιστή στα γεγονότα. Δεν αναφερόταν όμως στην επιχείρηση Argo που ήταν ταξινομημένη ως άκρως απόρρητη και ήλθε στο φως της δημοσιότητας μετά από 17 χρόνια.
Η Argo είναι μια χολιγουντιανή ταινία, βραβευμένη με 3 όσκαρ και με όλα τα χαρακτηριστικά κλισέ, όπως το κλισέ του «στο τσάκ».
Έχει αποφασιστεί να ματαιωθεί το εγχείρημα και οι κρατήσεις θέσεων στο αεροπλάνο έχουν ακυρωθεί. Όμως ο πράκτορας, παραβιάζοντας τις άνωθεν εντολές (άλλο κλισέ), αποφασίζει να φέρει σε πέρας την επιχείρηση όπως σχεδιάστηκε. Στο αεροδρόμιο κάνει check in. Η υπάλληλος κοιτάζει. –Δεν υπάρχει κράτηση στο όνομά σας, του λέει. Η πλατεία παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα.
Στο μεταξύ, καθώς έχει ενημερώσει τους ανωτέρους του ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου απόδρασης, αυτοί ψάχνουν με αγωνία να βρουν τους πιο πάνω υπεύθυνους και να ακυρώσουν την ακύρωση. (Τρίτο κλισέ: παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις προσπάθειές τους να τους βρούνε. Αυτοί όλο και κάπου έχουν πάει και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους). Πρέπει το γρηγορότερο να ξανακρατηθούν οι θέσεις.
-Κοιτάζετε σας παρακαλώ άλλη μια φορά; της λέει ο πράκτορας αγωνιώντας.
Ξανακοιτάζει. Και ω! δια μαγείας, οι reservé θέσεις εμφανίζονται στην οθόνη του υπολογιστή.
Αν τύχει και δω καμιά τέτοια ταινία θα τη δω μεταμεσονύκτιες ώρες, για χαλάρωση. Είναι σαν τα βιβλία lisible του Ρολάν Μπαρτ. Ποτέ δεν γράφω για τέτοιου είδους ταινίες παρά σπάνια, όταν κάτι σ’ αυτές με ιντριγκάρει. Απλώς γράφω ότι τις είδα σε ένα αρχείο με τίτλο Tenies pou ida ke den egrapsa gi aftes. Όμως καθώς είμαι fan του ιρανικού κινηματογράφου γράφω πάντα όχι μόνο για ιρανικές ταινίες αλλά και για ταινίες που έχουν κάποια σχέση με το Ιράν, όπως πρόσφατα για το «House of sand and fog» του Vadim Perelman. Όμως αυτή δεν έχει καμιά σχέση με την Argo, άξιζε που έγραψα.

No comments: