Book review, movie criticism

Thursday, August 16, 2012

Κατωχωρίτικες ιστορίες, 8η Ιστορία, Πατέρας και γιος



Κατωχωρίτικες ιστορίες, 8η Ιστορία, Πατέρας και γιος

  Ο πατέρας έπινε στα όρια της ευπρέπειας, όχι όμως και ο γιος, που γινόταν αντικείμενο πειραγμάτων.
  Θυμάμαι δυο επεισόδια, στο καφενείο του Μουδατσογιάννη.
  Είναι παρόντες και οι δυο. Τον γιο τον πειράζουν οι θαμώνες. Κάποια στιγμή λέει ο πατέρας αγανακτισμένος.
  -Τίνος διαόλου ήμοιασες, ο πατέρας σου δεν πίνει…
  Σείστηκε το καφενείο από τα γέλια.
  Καθώς και άλλη μια φορά.
  Ο γιος είναι ξεμέθυστος ενώ οι θαμώνες σπάνε πλάκα με… δεν θυμάμαι ποιον. Κάποια στιγμή επικρατεί ησυχία. Και ο γιος:
  -Πλάκα που σπάσαμε!!!
  -Κακομοίρη μου, έσπασες κι εσύ μια φορά πλάκα με κάποιον άλλο, σχολιάζει ο Γιώργης ο Τ… δίπλα μου όταν έπαψαν τα γέλια.
  Είχε άσχημο τέλος. Ή μήπως όχι;
  Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, με χιονιά, φεύγει από το καφενείο μεθυσμένος. Στο δρόμο γλίστρησε και έπεσε. Ένας μεθυσμένος δεν θέλει και πολύ να σωριαστεί κάτω. Την επομένη τον βρήκαν ξυλιασμένο, νεκρό.
  Θα έχει πάει σίγουρα στον Παράδεισο, ενώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος για αυτούς που τον πειράζανε. Εκεί θα έχει κάνει αναγκαστική αποτοξίνωση. Στον Παράδεισο δεν υπάρχουν ποτά. Ξέρω ότι στη μουσουλμανική πτέρυγα του Παραδείσου υπάρχουν μεν γυναίκες, αλλά καθόλου ποτά. Στην χριστιανική πτέρυγα πάλι δεν υπάρχουν ούτε ποτά ούτε γυναίκες· γυναίκες του καταστήματος εννοώ και όχι θαμώνες, γιατί φυσικά πηγαίνουν και γυναίκες στον Παράδεισο.

No comments: